Reinaert de Vos, een bron van kritiek op de maatschappij.

Reinaert de Vos, officiële benaming: 'Van den Vos Reynaerde'. Het welbekende verhaal: "Van den Vos Reynaerde" is een middeleeuws ridderverhaal. Het verhaal bevat veel kritiek op de standenmaatschappij die er toen heerste, in de volgende alinea's van deze webblog gaan wij deze kritiek uit het verhaal halen en gaan wij de kritiek verklaren.

Het verhaal begint met de leeuw Nobel, de koning van het dierenrijk. Hij roept iedereen op aan het hof, alle dieren kwamen, behalve de vos, Reinaert. De andere dieren klaagden over Reynaert. Het bekakte hondje, Courtois, vertelde beledigd dat Reineart de vos zijn worst van hem had afgepakt, terwijl die worst zijn laatste eten was. 

Maar Courtois, is ook niet op een eerlijke manier aan deze worst gekomen. Hiermee bedoelt de schrijver, Willem, dat je geen andere mensen moet gaan benadelen, terwijl je zelf net zo slecht bent. 

Net op het moment dat Grimbeert de das, en tevens de neef van Reinaert, een stevig pleidooi voor zijn oom aan het houden is, blijkt dat Reinaert vele kinderen van de haan Cantecleer had gedood. Bruun de beer gaat op pad om Reinart te vangen. Reinaert maakt slim gebruik van de gulzigheid van de beer en zorgde ervoor dat de beer achterna werd gezeten door het hele dorp. 

Hierbij zie je weer dat Willem duidelijk wilt maken dat Bruun en Reinaert eigenlijk allebei slecht zijn, het enige verschil is is dat Reinaert slimmer is. Dit gebeurde ook met de tweede bode, Tibeert de kater. Hij wordt ernstig mishandeld, ook door de pastoor en zijn vrouw. In deze passage zie je duidelijk de kritiek die Willem had op de kerk, een pastoor mag namelijk helemaal geen vrouw hebben. 

Nadat Tibeert zwaar gehavend terugkomt bij de koning, durft alleen Grimbeert de uitdaging nog aan om Reinaert te halen. Deze keer lijkt de vos mee te gaan, hij neemt afscheid van zijn vrouw en kinderen en onderweg biecht hij al zijn daden op aan zijn neef. Aan het hof wordt Reinaert aan alle kanten beschuldigd. Hier hangt Reinaert een huichelachtig verhaal op, Grimbeert, Bruun, Tibeert, Isegrin en zijn eigen vader zouden de schat van Reinaert hebben gestolen en zouden een complot hebben om de koning van zijn troon te zetten. Ook bekende Reinaert al zijn misdaden. Hij vertelde dat hij zijn schat in het bos zou hebben verstopt. De koning laat Reinaert leven en in ruil daarvan moet hij de schat aanwijzen. 

Hier zie je dat de koning hebberig wordt en de vos niet berecht op zijn daden. Isegrin en Bruun worden vastgebonden. Reinaert komt weg zonder straf, later blijkt dat hij toch gelogen had en Isegrin en Bruun worden bevrijdt. 

Wat Willem eigenlijk vooral duidelijk wil maken is dat iedereen in dit verhaal zich laat leiden door hebzucht en niet door rechtvaardigheid. Zo vertelt Willem in een verhaal, dat op het eerste gezicht onschuldig lijkt, dat de hele standenmaatschappij van toen (volgens hem) helemaal niet deugde. 

De vrouw die iedereen verloor

Eerste literatuuropdracht: Anna Enquist, De Thuiskomst.

Het boek wat ik heb gekozen voor mijn literatuurlijst heet; De thuiskomst, van Anna Enquist. Het is een verhaal over de vrouw van de beroemde ontdekkingsreiziger; James Cook. Zijn vrouw, Elizabeth Cook, leeft wanneer haar man op zee is in de voortdurende angst hem te verliezen en weet niet meer of ze nog wel van hem houdt. Het boek is geschreven door Anna Enquist,. Klik hier voor meer informatie over Anna Enquist. Voor een goede samenvatting van dit boek, klikt u hier. Ik heb over dit boek verschillende recensies gelezen, de best geschreven recensie vindt u hier.

Dit boek bestaat uit verschillende thema's, maar het belangrijkste thema vind ik zonder twijfel; missen. Elizabeth Cook, de vrouw van de zeevaarder James Cook, tevens de hoofdpersoon uit dit boek, mist namelijk altijd. Wanneer haar man weg is mist zij hem, op haar eigen manier. Maar Elizabeth mist niet alleen haar man. Al aan het begin van het boek heeft Elizabeth twee kinderen verloren en vooral de dood van haar 3 jaar oude dochtertje; 'Elly', knaagt aan Elizabeth. Later in het boek verliest Elizabeth al haar andere kinderen, haar man en nog meer belangrijke mensen om haar heen. Wanneer je aan Elizabeth denkt, denk je dus ook direct aan missen.

De hoofdpersoon uit dit boek is Elizabeth Cook. Elizabeth is een sterke, maar ook een sombere en verdrietige vrouw. Ze krijgt heel veel naars te verduren gedurende het boek. Al haar kinderen overlijden, daar blijft Elizabeth zich de rest van haar leven schuldig over voelen. Elizabeth heeft een speciale vriendschap met Hugh Palliser, een vriend van James. Je merkt dat ze verliefd zijn, maar Elizabeth weet niet zo goed wat zij er mee moet. Ik vind het heel goed dat Anna Enquist de onzekerheid van Elizabeth goed laat doorschijnen. Zo zie je dat ze zich wel heel sterk opstelt, maar dat ze eigenlijk niet weet wat ze moet met de hele situatie. Ik vind het een heel mooi en geslaagd boek. Het mooie aan dit boek is, vind ik, dat het gebasseerd is op feiten. Je kan het verdriet van Elizabeth zo goed voelen omdat je weet dat zij ook werkelijk al haar kinderen én haar man heeft verloren. Soms vond ik het boek een beetje langdradig en wat depressief. Er is namelijk geen enkel punt in dit boek waar Elizabeth echt gelukkig is en dat vind ik wel heel extreem. Ik vind het thema goed gekozen, iedereen mist wel eens iemand. Het is dus thema dat dicht bij ons staat. Anna Enquist's manier van schrijven vind ik persoonlijk ook heel mooi, ze schrijft heel beschrijvend. In het verhaal komen allemaal details naar voren die je anders helemaal niet waren opgevallen.

Dit boek, De thuiskomst van Anna Enquist is echt een aanrader. Het doet je nadenken over hoe verschrikkelijk belangrijk mensen voor je kunnen zijn en over hoe erg het is als je die mensen niet meer hebt. Het is een verdrietig, maar zeker ook een heel aangrijpend boek. Voor het filmpje wat bij het boek past, heb ik gekozen voor een aria van Bach. Elizabeth vindt veel troost in de muziek en werd er ook vaak emotioneel van. Dit stuk speelde de muziekleraar van een zoon van Elizabeth voor haar. Om het te luisteren klik hier.