De Engelenmaker van Stefan Brijs
Geen hedendaags verhaal, bijzondere mensen, naargeestige plaatsen en aparte afwijkingen typeren dit boek. Victor Hoppe, een getraumatiseerde wetenschapper met asperge, keert na een lange tijd terug naar zijn zeer gelovige geboorteplaats. Hoppe heeft drie kinderen, die klonen zijn van hemzelf, maar dit wordt in de loop van het verhaal pas duidelijk. Strijden met God, goed en slecht, leven en dood zijn thema's die allemaal in dit boek voorkomen. Ondanks dat het een naar verhaal is, vind ik "De Engelenmaker" een goed boek.
Ten eerste zit er een goede verhaallijn in, gebeurtenissen lopen soms wat door elkaar heen, maar daardoor blijf je alert en het verhaal blijft spannend. Doordat aan het begin van het boek alles nog niet helemaal duidelijk is, bijvoorbeeld over zijn drie "zonen" word je nieuwsgierig en wil je meteen doorlezen.
Ook zijn de onderwerpen in dit boek meteen pakkend, hierover had ik nog nooit gelezen. Omdat Victor een hazenlip heeft, is hij door zijn ouders verstoten en in een tehuis voor debielen geplaatst. Alleen dit is al een heel interessant onderwerp waar nog niet veel over geschreven is. Daarbij komen zijn asperger, zijn drang om nieuw leven te creëren (door te klonen) en zijn obsessie met het geloof ook voor als onderwerpen. Al deze bijzondere onderwerpen maken het boek heel origineel.
Vele maatschappelijke thema's komen in dit boek aan het licht: abortus, roddelen, leven en dood, goed en slecht, toekomstinzichten en godsdienst. Wat kan en wat niet? Dat lijkt soms de centrale vraag in het verhaal. Godsdienst is een van de hoofdthema's, Victor houdt hierover nogal vreemde ideeën op na, God is slecht, in zijn ogen. Daardoor gaat Victor in dit boek eigenlijk "de strijd aan" met God. Christelijke symboliek zit door het verhaal heen verweven, sommige gebeurtenissen refereren aan verhalen in de bijbel. Aan het einde valt dit allemaal op zijn plaats. Verscholen in het bizarre verhaal van een gestoorde wetenschapper zitten heel veel moeilijke kwesties uit het dagelijks leven verborgen. Dit boek is dus echt geschreven met een intentie en genoeg stof om over na te denken.
De stijl waarin dit boek geschreven is, is heel pakkend en beeldend. Het kleine, benauwde stadje, waar dit verhaal zich voornamelijk in af speelt, beeld je je helemaal in. Ook schrijft hij mysterieus, het verhaal is luguber en door zijn stijl komt dat er extra goed uit. Bij elke nieuwe openbaring schrik je toch weer en lees je meteen door. De gesprekken die worden gevoerd zijn realistisch opgeschreven, zodat je je goed kunt inleven in de personages.
Al deze gegevens maken dit verhaal dus tot een zeer geslaagd boek. Vrolijk word je van dit verhaal zeker niet, het zit vol nare ervaringen en gruwelijke praktijken. Maar het boek geeft een mooi beeld van een boeiende, gestoorde wetenschapper die de strijd aangaat met God in zijn zeer gelovige geboorteplaats. Stefan Brijs heeft een boek geschreven dat bijblijft en doet nadenken!
